Tolmiea menziesii

Nederlandse naam: Kindje-op-moeders-schoot

Stekmethode: Bladstek

Stekmethode vergelijkbaar met: Verschillende Peperiomia-soorten

De Tolmiea menziesii is een bijzondere plant die in veel huishoudens voorkomt. Het is een makkelijke plant. Hij staat fijn in de schaduw en half-schaduw, maar kan prima een beetje zon hebben. Bij mij staat hij voor een raam op het oosten. De grond moet licht vochtig blijven, hij krijgt ongeveer twee keer per week kraanwater. Als ik water een keer ben vergeten, is het meteen duidelijk; hij gaat slap hangen. Maar als ik hem dan een flinke slok water geef is hij er binnen een kwartier weer bovenop. Daarnaast geef ik hem eens per maand ongeveer wat extra voeding, en ik moet zeggen: hij groeit als kool. Hij heeft al verschillende baby’s gemaakt en de worteltjes komen al onder uit de pot (tijd om te verpotten dus..). Zoals de naam van het plantje al deed vermoeden, deze plant maakt stekjes op ‘schoot’ van de originele plant.  Mijn plant groeide al snel verschillende kindjes op moeders schoot. Ik heb ze een tijdje laten zitten, ze hoeven er zeker niet meteen vanaf. Ik heb geprobeerd op de foto te zetten hoe zo’n kindje er dan uit zien, maar dat is bij groen op groen nog niet zo makkelijk te zien. Anyhow, het stekken dus. Er zijn verschillende manieren om deze plant te stekken. Het schijnt zo te zijn dat als een ‘kindje’ groot genoeg is, deze zelf ook worteltjes gaat maken, en je die dan kan weghalen en oppotten. Het stekken van deze plant kan ook door ‘bladstekken’, en dat is de methode die ik heb uitgeprobeerd. Later wil ik de andere methode ook nog proberen, als het zo ver is volgt er een nieuwe blog 😉 Bladstekken is een heel makkelijk proces. Knip het blad waar het kindje op af met een schoon, scherp mes om schimmelvorming te voorkomen. Let op dat je een steeltje van ongeveer 2 cm overhoudt. Dan zet je het afgeknipte blad met steel voorzichtig op vochtige aarde. Je kan hierbij speciale stekgrond gebruiken, maar ik heb gewone potgrond gebruikt. (stekgrond bevat weinig voedingsstoffen, waardoor de plant gestimuleerd wordt om wortels te maken om te ‘zoeken’ naar de voedingsstoffen) Duw het blad zo ver de aarde in dat hij als het waarde komt te liggen op de grond. De komende tijd verlangt het plantje een extra hoge luchtvochtigheid. Dit kan je heel gemakkelijk waarmaken door een plastic zakje over het potje te doen, en deze af te sluiten met een elastiekje om de pot. Sommige mensen vinden dat je kleine gaatjes in het zakje moet prikken voor wat extra zuurstof, en om schimmelvorming te voorkomen, maar ik heb dat niet gedaan en het ging prima. En nu is het wachten! Ik heb het zakje er ongeveer twee weken opgelaten, en heb hem soms wel gelucht en gekeken hoe hij erbij stond. Na twee weken heb ik het zakje er vanaf gehaald omdat ik denk dat het vanaf nu ook wel zonder kan. Dat is puur een gevoelskwestie. Ik zie al wel dat de bladeren worteltjes beginnen te vormen vanuit de basis van het kindje (niet vanuit hun eigen steeltje dus). Ook heeft hij al meer blaadjes gevormd. Zelf vraag ik me af of tot wanneer ik het ‘moederblad’ kan laten zitten, of dat die gewoon kan blijven zitten. Dat zal de tijd uitwijzen. Belangrijk bij dit soorten dingen is je gevoel te volgen. Heb je vragen over deze stek-methode? Laat het dan aan ons weten! Als jij een vraag hebt over een specifieke stekmethode bij een plant, laat het dan ook even weten. Dan weten wij waar we de volgende keer over moeten bloggen 😉 In ieder geval veel succes! Mocht het misgaan; niet getreurd. Deze plant maakt zo veel kindjes, dat het prima een keertje mis kan gaan!

Pin It on Pinterest